« دورهمی زنان شکسپیر » یا دور هم‌نشینی مرفهان بی‌دردِ سکولار!
« دورهمی زنان شکسپیر » یکی از نمایش‌های اخیر روی صحنه است که روایتی از زنان مرفه مدرن فارغ از آرمان و دردهای عمیق و احساس مسئولیت انسانی را با استفاده از برخی شخصیت‌های زن مشهور آثار شکسپیر به حوزه تئاتر می آورد اما برخی منتقدان می‌گویند که این نمایش لبریز از گوشه و کنایه‌های اروتیک و اطوار و حرکات جلف و آموزه‌های سخیف و زشت است.
*****************************************
مدتی است که نمایش «دورهمی زنان شکسپیر» به کارگردانی بهاره رهنما روی صحنه رفته است.
شاهرخ
منفرد در مشرق درباره این نمایش نوشته است: «زنان معروف برخی آثار
شکسپیر، «ژولیت» از نمایش «رومئو و ژولیت»، «افیلیا» از نمایش «هملت»،
«دزدمونا» از نمایش «اتللو»، «کاترین» از نمایش «رام کردن زن سرکش» و
«میراندا» و «کلئوپاترا» از نمایش‌های «مکبث» و «آنتونی و کلئوپاترا» در
منزل «ژولیت» دور هم جمع شده‌اند و به قول خودشان یک «دورهمی زنانه» تشکیل
داده‌اند.
اما کلئوپاترا و
دزدمونا و کاترین و دیگران، آنگونه که به صحنه آمده‌اند، زنانی کاملاً
امروزی‌اند و از شخصیت و درونمایه شکسپیری خود جدا شده‌اند و از نمایش‌های
شکسپیر، فقط شباهتی در اسم و اندک مایه‌ای از برخی عادات را دارند. اینان
زنان امروزی‌اند؛ زنانی مدرن و سکولار، زنانی مرفه از جماعت مرفهان
بی‌درد سکولار- مدرنیست که غم‌ها، رنج‌ها و نگرانی‌هاشان نیز حقیر و
ابلهانه و جانورگونه است.
اینان
زنانی اسیر تبرج و اسراف و در تمنای آرزوهای سرمایه‌دارانه مدرن هستند؛
همان گونه که گرفتار هوس‌بازی، خیانت به همسر، تنوع‌طلبی، حسادت و
رقابت‌های نفسانی‌اند، همانگونه که مردانشان نیز بی‌وفا و بوالهوس و
خیانتکارند.»
وی ادامه داده
است: «این دورهمی، دورهمی زنان مرفه و فوق‌مرفه سرمایه‌دار و
سرمایه‌دارصفت است که اساسی‌ترین دردهایشان پنهان کردن فساد و خیانت خود از
شوهران و عشاقشان و دور کردن زنان دیگر از مردانشان و توصیه کردن یکدیگر
به «ترفندهای زنانه» و فریب دادن خود و دیگران و ارضای تمنیات بی‌پایان
نفسانی و جاه‌طلبانه‌شان است.»
این تحلیلگر در ادامه به شماری از دیالوگ‌های نمایش «دورهمی زنان شکسپیر» اشاره می‌کند:
«
زنی به نام «میراندا» خطاب به زنی که هنوز در فکر شوهر (یا دوست پسرش) است
«لازم شد شما را به ناپل ببرم تا ببینید خداوند چه لقمه‌های دندان‌گیری
آفرید» (کنایه از مردان ناپلی) زنی به نام «کلئوپاترا» با اشاره به شوهر
«دزدمونا» (یکی از زنان حاضر در میهمانی): «مغربی» (نام شوهر دزدمونا) هم
خوب چیزی است در لیستم داشته باشم.»
کلئوپاترا در اشاره به تحریک‌پذیری از طریق لمس: «من «تاچی» (اشاره به touch لمس کردن، دست زدن) هستم.»
«میراندا»: «مردها را باید با جزئیاتشان وصف کرد.»
زنی
(با اشاره کنایه‌آمیز به توانایی جنسی مردی به نام «رومئو:»):«انگار رمئو
قرص است. اول، هر 2 ساعت یک بار، بعد می‌شود روزی یک بار، بعد می‌شود
هفته‌ای یک بار، بعد می‌شود ماهی یک بار... بعد هم دیگر دلت می‌خواهد برود و
سالی یک بار هم نبینی‌اش.»
«میراندا»: «عشق اول، یک بحران است. نتیجه فقدان امکانات و محدودیت.»»
بر
اساس این گزارش و به نقل از مشرق، در این نمایش، زنان با اطوار و حرکات در
صحنه به یکدیگر از «ترفندهای زنانه» برای جلب نظر مردان می‌گویند و
شوخی‌های رکیک می‌کنند. از میان این همه اطوار و حرکات و اشارات لفظی و
غیرلفظی اروتیک، این پیام‌ها به بینندگان زن و مرد و جوان و غیرجوان (و
البته بیشتر جوان و اغلب خانم) منتقل می‌شود که «ازدواج، پایان عشق است»،
«ازدواج نه، عشق آری»، «مردها همه تنوع طلبند»، «از هر 100 تا مرد، شاید
یکی پیدا شود که بد نباشد» و (اینها برخی از عبارات دیالوگ‌های این نمایش
بوده است)؛
عشق و پایبندی را رها
کن و به دنبال لذت و تنوع‌طلبی و خوشگذرانی باش، چون مردها هم
همینگونه‌اند و به کسی وفا نمی‌کنند. تعهد و ازدواج و پایبندی به زندگی با
یک مرد حماقت است.
منفرد در
نهایت اینگونه نتیجه‌گیری کرده است که درونمایه اصلی این نمایش، ترویج و
تبلیغ بی‌بند و باری، بی‌اخلاقی، هوسرانی، ازدواج گریزی و ایجاد بدبینی
میان دو جنس مردان و زنان (با هوس‌باز و خیانت‌پیشه نشان دادن آنها) در حال
و هوای سکولاریستی مرفهان بی‌درد است و چرا وزارت ارشاد با این جریان (و
جریان‌های دیگر) مروج تهاجم فرهنگی مقابله نمی‌کند و چرا به آنها امکان
فعالیت می‌دهد؟
منبع : روزنامه جوان
برچسب‌ها: ترویج بی‌بند و باری در یکی از نمایش‌های روی صحنه ت, دورهمی زنان شکسپیر, اعتراض به بد حجابی
