پس از به سلطنت رسیدن رضاشاه و در پی تغییر و تحولات اجتماعی مورد نظر استعمار، به‌ویژه در زمینه فعالیت‌های زنان، او تحت عنوان آزادی زنان و در واقع به تقلید از غرب اقدام به تشکیل جمعیت‌های زنان کرد و برای راه‌اندازی این گروه‌ها از کسانی کمک گرفت که اعتقادات دینی درستی نداشتند و تنها نشانه پیشرفت و تمدن در نگاه آنان اقتباس الگوهای غربی بود. (1)
«جمعیت‌های زنان » درطریق ساختارشکنی فرهنگی
برای تحقق این اهداف نیاز به سازمان‌ها و
مراکز متعددی بود تا برنامه‌های استعمار در جهت امحای ارزش‌های دینی و
جایگزینی الگوهای غربی در سراسر کشور و در جامعه مذهبی ایران اجرا شوند.
