تحریم بازیگران جناح مؤمن در سینمای ایران

سینمای ایران در دهه ای که در آن به سر می‌بریم با پدیده‌ای به نام تحریم سیاسی بازیگران مواجه بوده است؛ پدیده‌ای که به شکل کاملاً غیررسمی اتفاق می‌افتد، اما خیلی جدی راه خود را می‌رود و از بازیگران جناح مؤمن و انقلابی قربانی می‌گیرد و تأسف‌بار اینکه سینمای انقلاب نیز نسبت به این روند ظالمانه تا حدود زیادی همراهی نشان می‌دهد و از بازیگرانی که مورد تحریم باندهای قدرت در سینما قرار گرفته‌اند، حمایت نمی‌کند.

الهام چرخنده یکی از این بازیگران است که در اوج فعالیت هنری خود، عید نوروز را به رهبر معظم انقلاب تبریک گفت و مدتی پس از آن سبک زندگی خود را تغییر داد و پوشش چادر را برای خود انتخاب کرد و متعاقب آن مورد هجمه ظالمانه باندهای قدرت در فضای مجازی قرار گرفت و با کمال تعجب با تحریم سینماگران نیز مواجه شد. موضوع تأسف‌بار این است که این تحریم ظالمانه با همراهی یکپارچه سینماگران اعم از انقلابی و غیرانقلابی مواجه شده و این بازیگر پرکار را به انزوایی تاریخی کشانده است.
 
تحریم چراغ خاموش بازیگران انواع مختلفی دارد و ظالمانه‌ترین نوع آن شامل الهام چرخنده شده است. البته شکل ماجرا به این مورد ختم نمی‌شود. یکی از انواع این تحریم‌ها به این شکل رقم می‌خورد که یک بازیگر در یک فیلم بازی می‌کند و تعداد قابل‌توجهی از متنفذین ریز و درشت سینما محتوای آن فیلم را مغایر با ارزش‌های اعتقادی و جناحی خود قلمداد می‌کنند و در صرافت انتقام از آن بازیگری می‌افتند که جسارت بازی در فیلمی با محتوای ضد فکری آنها را به خود داده است.

ماجرا البته خیلی پیشتر از این اتفاق می‌افتد. ابتدا زنگ تلفن آقا یا خانم بازیگر به صدا در می‌آید و عواقب بازی در فیلم مورد نظر به سمع او می‌رسد، اگر این مجموعه اقدامات جواب نداد و بازیگر مورد نظر اصرار بر همکاری با پروژه مورد نظر داشت و در آن حضور یافت، مرحله دوم استارت‌زده خواهد شد. هم‌افزایی برای تحریم، اقدام بعدی است؛ بازیگر مورد نظر برای یک فیلم انتخاب می‌شود، اما این بار زنگ تلفن عوامل اصلی به صدا در می‌آید. الو آقای بازیگردان، خانم کارگردان، آقای فیلمبردار می‌دانید فلانی چنین سوابقی دارد؟ در فلان فیلم بازی کرده است؟ اگر فلانی بازی کند، فیلمتان نمی‌فروشد. این بازیگر باعث شکست فیلمتان می‌شود. وز وزهای تلفنی ادامه پیدا می‌کند و رسانه‌ها هم پای کار می‌آیند و آنقدر حاشیه درست می‌کنند که کارگردان قید حضور بازیگر را در فیلمش می‌زند.
   
تحریم‌هایی که یکسویه رقم می‌خورد
مریلا زارعی جزو بازیگرانی است که این ماجرا را از سر گذرانده است. او سال‌ها پیش قید بازی در فیلم قلاده‌های طلا را به دلیل فشارها و تهدیدهای تلفنی زد. امین حیایی، محمدرضا شریفی‌نیا و دیگرانی که در این فیلم بازی کردند، مورد هجمه رسانه‌های یک جناح سیاسی قرار گرفتند.
ماجرای تحریم بازیگران همواره روالی یکسویه داشته است. زارعی به عنوان بازیگری که زیر فشارها از بازی در فیلم قلاده‌های طلا انصراف داد هیچ‌گاه از سوی سینماگران انقلابی برای بازی در فیلم‌های انقلابی مورد تحریم قرار نگرفت و اتفاقاً به بازیگری کاملاً پرکارتر از قبل تبدیل شد.

مسئله تحریم بازیگرها به ماجرای حضور در فیلم‌هایی که خوشایند یک جریان فکری است، محدود نمی‌شود، الهام چرخنده چند سال پیش در یک برنامه تلویزیونی عید نوروز را به رهبر انقلاب تبریک گفت و با هجمه بی‌امان ضد انقلاب در فضای مجازی مواجه شد. چرخنده مدتی بعد چادر را برای پوشش خود انتخاب و فعالیت‌هایی را هم در زمینه فرهنگ عفاف و حجاب آغاز کرد. او به تازگی در مصاحبه با یک خبرگزاری از این واقعیت پرده برداشت که بیش از دوسال است که هیچ پیشنهادی برای بازی در سینما و تلویزیون نداشته است. جالب است که پیش از آغاز تولید فیلم «بادیگارد» عنوان شد که قرار است چرخنده در این فیلم به ایفای نقش بپردازد، اما پس از مدتی اسم او از لیست بازیگران بادیگارد خط خورد و جای او را مریلا زارعی گرفت که چندسال پیش از بازی در فیلم قلاده‌های طلا انصراف داده بود.
   
همراهی سینماگران ارزشی با تحریم‌کنندگان !
مقابله به مثل نکردن سینماگران جناح انقلابی در تحریم متقابل بازیگرانی که از برخی پروژه‌ها به دلیل فشارهای رسانه‌ای ضد انقلاب شانه خالی می‌کنند، رویکرد درستی قلمداد می‌شود اما اینکه بازیگران انقلابی چون الهام چرخنده به دلیل دفاع از رهبر معظم انقلاب و انتخاب پوشش چادر از سوی سینماگران جبهه انقلاب نیز مورد بی‌اعتنایی قرار بگیرد و هیچ‌حمایتی از ایشان صورت نگیرد، ماجرای حیرت‌انگیزی است. الهام چرخنده جزو بازیگرانی است که دو سال پیش پرکارترین دوران بازیگری خود را از سر می‌گذراند و به بازیگری مطرح تبدیل شده بود. بی‌اعتنایی و حمایت نکردن سینماگران انقلابی از الهام چرخنده این پیام واضح را به جامعه سینمایی و مردم مخابره می‌کند که دفاع از رهبر معظم انقلاب و تغییر سبک زندگی ایرانی-اسلامی در کشوری که ولی‌فقیه زعامت آن را بر عهده دارد، منجر به بیکاری و انزوای هنرمندان می‌شود و بایسته است که دلسوزان سینمای انقلاب برای برهم زدن این پروژه وارد عمل شوند.

حالا که بخشی از سینمای کشور به شکلی غیررسمی اقدام به تحریم بازیگران جبهه مؤمن و انقلابی کرده، همراهی سینماگران ارزشی با این تحریم ظالمانه چه توجیهی می‌تواند داشته باشد؟ در وضعیتی که دو بازیگر با شرایط مساوی به لحاظ ویژگی‌ها و توانمندی‌های هنری برای بازی در یک فیلم انقلابی کاندیدا هستند منطقی‌ترین کار این است که موجبات حضور بازیگری فراهم شود که تحت تحریم و فشار گروه‌ها و باندهای سیاسی قرار دارد. سینمای انقلاب اسلامی موظف است این شرایط ظالمانه و یکسویه را که کاملاً به ضرر جبهه مؤمن و انقلابی است، بشکند و بازیگران و هنرمندانی را که دل در گرو انقلاب اسلامی و آرمان‌های متعالی آن دارند، از انزوا خارج کند.

منبع : روزنامه جوان